Περιγραφή
Καλλιεργείται σε όλο τον
κόσμο και ευδοκιμεί σε θερμές περιοχές, στα νησιά και στις εσωτερικές πεδιάδες.
Στην Θεσσαλονίκη καλλιεργείται στην περιοχή 40 Εκκλησιές. Επίσης το ρόδι έχει
κουκούτσια. Είναι φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δέντρο, με μεγάλα μονήρη άνθη, συνήθως κόκκινα και σπανιότερα λευκά. Ο καρπός της είναι το ρόδι και είναι σωροκάρπιο ή συγκάρπιο από πολλές δρύπες (παλαιότερα ονομαζόταν σίδιο). Ο χυμός του ροδιού
αντιπροσωπεύει τα τρία τέταρτα του βάρους του. Ο φλοιός των καρπών, πλούσιος σε
ταννίνη, χρησιμοποιείται στην κατεργασία των δερμάτων και τη βαφή των μαλλιών.
Αφέψημα του φλοιού του καρπού και της ρίζας χρησιμοποιείται ως ανθελμινθικό και
ιδίως κατά της ταινίας, γιατί περιέχει ένα αλκαλοειδές. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα ή παραφυάδες. Οι καρποί της ωριμάζουν το
φθινόπωρο και συλλέγονται πριν αρχίσουν οι βροχές. Έπειτα, αποθηκεύονται σε
ξηρό περιβάλλον. Η ροδιά απαντάται σε διάφορες μορφές, οι κυριότερες από τις
οποίες είναι: οι οξύκαρπες (ξινόρροδα) και οι γλυκόκαρπες (γλυκόρροδα) καθώς
και σε μορφή νάνου. Δέντρο ανθεκτικό, σπάνια προσβάλλεται από παράσιτα. 
Ιστορικά Στοιχεία
Το δέντρο ήταν γνωστό
στην αρχαία Ελλάδα. Στον Όμηρο και στην Οδύσσεια υπάρχει αναφορά στη ροδιά.
Ειδικότερα, αναφέρεται ότι το φυτό καλλιεργούνταν στους κήπους του βασιλέα
Αλκίνοου. Ο Θεόφραστος την αναφέρει ροιά ή ρόα. Ήδη από την αρχαιότητα,
χρησιμοποιούσαν τη φλούδα της στη βυρσοδεψία και στην ιατρική.
Το κείμενο αντλήθηκε από την Βικιπαιδεία
